Jildert Boersma over dromen, durven, doen:
‘Uit mijn comfortzone gaan is spannend’
Jildert Boersma (37) maakt deze zomer een nieuwe droom waar: meedoen aan de driedaagse skyrun Pierra Mente Été, een trail op grote hoogte in de Alpen. “Ik heb er echt zin in, al heb ik goed nagedacht voordat ik me inschreef”, vertelt de eigenaar van Daadkracht fysiotherapie. “Hiervoor ga ik uit m’n comfortzone en dat vind ik best spannend. Ook al heb ik geen prestatiedoel gesteld, ik wil deze trail wél uitlopen en het maximale uit mezelf halen. Terwijl ik nog niet weet hoe mijn lijf in de bergen reageert.”
Zodra hij zich voor de bekende bergrace had ingeschreven, ging er een knop om. “Dan komt er energie los en ga ik ervoor”, vertelt Jildert. “Maar eerlijk is eerlijk: het had wel een aanloop nodig om ja te zeggen tegen deze droom. Ergens ben ik toch bang om fouten te maken, om te falen. En falen was geen optie in de jaren dat ik nog op hoog niveau aan schaatsen en later wielrennen deed. Nu sta ik meer ontspannen in de sport, vanuit een mix tussen het beste uit mezelf halen en genieten van de ervaring. Toch heb ik een paar jaar gewacht met deze skyrun in de bergen, hoe graag ik het ook wilde. Omdat ik een bepaalde controle zoek, het gevoel dat dit binnen mijn macht ligt. Terwijl uit je comfortzone gaan betekent dat je het niet zeker weet. Daar zit een spanningsveld.”
Vorig jaar besefte Jildert: als ik deze droom in de Alpen wil waarmaken, dan komt het aan op durven en doen. Hij schreef zich in en begon aan een goede voorbereiding. “Voor zover dat gaat in ons vlakke Fryslân”, lacht hij. “Hellingen oefen ik vooral op de loopband, al heb ik ook getraild in de Ardennen en mezelf uitgedaagd met zoveel mogelijk rondes op de Col du Vam in Drenthe. Gelukkig ga ik samen met een vriend die in Italië woont en ervaring in de bergen heeft. Dat geeft me wat houvast, maar verder is alles open. Zo’n skyrun is compleet nieuw voor me en dáár zit de uitdaging. Ervaren hoe mijn lijf reageert op al die hoogtemeters, ontdekken hoe ik het ga volhouden. Bij een fietswedstrijd of marathon kan ik bouwen op mijn ervaring en een plan maken voor tempo en vermogen. Nu moet ik vertrouwen op mijn basiskracht en op gevoel gaan doseren. Spannend en machtig mooi tegelijk.”
Zoeken naar mogelijkheden
Het gevoel van onzekerheid dat bij fysieke uitdagingen hoort, bestaat op elk niveau. “In mijn behandelkamer tref ik zowel doorgewinterde sporters als mensen die weinig bewegen”, vertelt de fysiotherapeut. “Die variatie vind ik fijn. Bij sportieve cliënten met een blessure kan ik me goed inleven. Zij willen dolgraag bewegen en dan zoeken we samen naar mogelijkheden binnen de tijdelijke beperkingen. Bij cliënten die weinig fysieke oefening gewend zijn, is de uitdaging juist om meer in beweging te komen. Dat is vooral spannend voor mensen die de overtuiging hebben dat sporten niets voor hen is. Vaak is het de onbekendheid. Niet iedereen krijgt thuis sportiviteit mee en soms hebben mensen minder positieve ervaringen. Dan is het mooi om iemand op weg te helpen en te laten ontdekken wat bij hem of haar past.”
“Doelen kunnen daarbij helpen”, merkt Jildert. “Wie bij ons met klachten binnenkomt, wil uiteraard van de pijn en het ongemak af. Ik ben vooral nieuwsgierig naar de vraag achter de vraag: wat wil je graag weer bereiken? Dat kan van alles zijn: van sportieve acties tot doelen als goed doorslapen, de hond uitlaten, afvallen, in de tuin werken, fitter voelen of een fietstocht maken met je partner. Om daar te komen, gaan we onderzoeken wat er nodig is. En ja, daar komt altijd beweging en oefening bij kijken. Zelfs als rust nemen de grootste uitdaging is. Want het gaat voor iedereen om het vinden van een goede balans tussen inspanning en ontspanning, zowel fysiek als mentaal. Cliënten daarin meenemen is mijn doel als fysiotherapeut. Voor sommigen is dat eerst onwennig. Als ze dan tóch durven en doen, zie je een knop omgaan en openen zich nieuwe mogelijkheden.”
Dromen en doelen groeien mee
Jildert vindt het mooi dat iedereen op elk niveau kan dromen, durven en doen. “Kleine doelen of grote doelen: iedereen doorloopt hetzelfde proces. De 4 mijl van Sneek kan voor iemand die net met hardlopen is begonnen net zo spannend zijn als deze driedaagse bergtrail voor mij. Dromen en doelen groeien mee, je zoekt nieuwe uitdagingen naarmate je ergens beter in wordt. Of je zoekt de ontwikkeling in een andere richting.” Dat is wat Jildert zelf deed toen hij eerst bij het schaatsen en later in het wielrennen zijn plafond bereikte. “Voor topsport wilde ik álles doen en laten wat nodig was. Totdat ik geen progressie meer zag en wist dat prof worden er niet in zat. Na een proces van omschakelen, sta ik nu als allrounder meer ontspannen in de sport. Ja, ik wil nog steeds het beste uit mezelf halen, maar daar hoeft niet alles voor te wijken. Mijn gezin en werk zijn ook belangrijk.”
“Thuis en bij Daadkracht weten ze wel dat sport onmisbaar is in mijn leven. Trainen doe ik nog steeds acht tot tien uur per week, omdat het me rust en balans brengt. Juist in drukke tijden is het heerlijk om fysiek bezig te zijn met hardlopen, fietsen en krachttraining. Dan focus ik op de beweging of de omgeving, terwijl mijn lichaam vermoeid raakt en mijn hoofd leeg. De verslavende factor is er ook. Sport daagt me uit en helpt om mezelf te verbeteren. Als prestaties zichtbaar en meetbaar zijn – door een snellere tijd neer te zetten of een berg te beklimmen – dan geeft die succeservaring een goed gevoel. Al hang ik niet meer alles op aan prestatiedoelen. Mezelf sterk en fit voelen is het onderliggende doel en af en toe ga ik sportieve uitdagingen aan om te kijken waar ik sta.”
In het onbekende springen
“De grootste uitdaging is het spanningsveld tussen haalbare doelen stellen en tóch uit je comfortzone komen”, ervaart Jildert. “Dat zie ik bij mezelf en ook bij mijn cliënten. Te snel en te veel willen kan averechts werken. Toch moeten we onszelf wel blijven prikkelen om te ontwikkelen. Daarom stimuleer ik cliënten zoveel mogelijk en in de behandeling zoeken we samen naar wat het beste werkt voor die persoon. Ook als fysiotherapeut en ondernemer heb ik een drive om te verbeteren. Daar helpt sport bij, omdat je leert omgaan met weerstand en tegenslag. Doorzetten kan ik prima, beter doseren en meer genieten lukt intussen ook goed. Ik zou alleen nog wat makkelijker willen durven bij nieuwe uitdagingen. Minder controle en gewoon gáán, in het onbekende springen. Dat kan ik deze zomer mooi oefenen bij die driedaagse trailrun in de Alpen.”
