Marks route naar de CCC – update 2

Op Zondag 27 maart 2022 stond een mooie trail van 59 km met 1950 hoogtemeters op het programma, Crêtes de Spa in de heuvels van België. Dit was een mooi event om één en ander te testen; voeding, drinken, stokken en uiteraard het mentale spel van flink wat uurtjes op de been en zoveel mogelijk gas te geven.

Bij lange trailruns krijg ik meestal na zo’n 6 à 8 uren last van mijn maag, omdat de darmen weinig verteren tijdens inspanning. Het is uiteraard wel belangrijk om te blijven eten, zodat er genoeg brandstof ‘in de tank’ zit. Twee dagen voor de race at ik minder vezelrijk, om te zorgen dat mijn maag bij de start rustig is. Bij vorige races had ik meestal Snelle Jelles bij me en energy bars, maar ik heb moeite om dat weg te krijgen. Ik heb er nu voor gekozen om elk uur een gelletje te nemen en zo’n 500/750ml isotone drinken en bij de bevoorradingen een halve banaan te nemen. De eerste twee uren van de race was het aardig fris en zat ik behoorlijk in de wedstrijdmodus, waardoor ik weinig at of dronk. Niet heel handig, maar na 20 km heb ik weer voldoende gegeten en gedronken, zodat het geen problemen opleverde. Tijdens de race heb ik amper last gehad van mijn maag, dus een geslaagde test.

Voor dit event had ik andere stokken gekocht; Z-poles, inklapbare stokken. Het zijn de Komperdell stokken geworden, die in een soort James Bond stijl automatisch uitklappen en in één keer goed zitten. Ze zijn ook mooi licht (carbon) met handvaten van kurk, handig bij zweethanden. Als ik ze niet gebruikte, stopte ik ze weg in een quiver, een soort Robin Hood pijlen-tasje. Dat werkte best goed, alleen het schud wel wat heen en weer, dus de volgende keer iets strakker vast zetten. Je hebt ook running belts waar je de stokken achter een rekbaar gaas propt, maar dat is behoorlijk pielen. Ik heb het idee dat de quiver een prima manier is voor de stokken. Ik kon nu ook mooi oefenen om ze weg te stoppen en weer te pakken.

Halverwege merkte ik dat ik het zwaarder kreeg, je bent dan al een aantal uren bezig, de adrenaline van de start is weggezakt, de zon begon aardig krachtig te worden en de klimmetjes volgenden elkaar snel op. Het parcours was grotendeels op gravelpaden en droge riviertjes met losse ‘vuistdikke’ stenen, wat het niet altijd makkelijk maakte om je voeten stabiel neer te zetten. Gelukkig begon ik vanaf km 40 de smaak weer te pakken te krijgen. Ik kwam in een groepje van vijf en dat werkt erg motiverend. Het aftellen kon ook beginnen.

Op 3 km voor het einde maakte ik nog een aardige smakker tijdens een afdaling, blijkbaar even niet goed opgelet, vermoeidheid, voeten niet goed opgetild, geen idee, maar het was geen fijne landing op de stenen. Gelukkig kon ik met wat schaafwonden mijn route vervolgen en finishen na 06:10:36 op plaats 48. Aangezien het hoge niveau qua deelnemers mag ik hier zeer tevreden mee zijn.

De volgende race staat over zes weken gepland, 6 mei 2022, de Innsbrück Alpine Trail, 103 km met 4800 hoogtemeters in de bergen van Oostenrijk. Nu eerst goed herstellen en dan nog wat krachttraining oppakken voor de bovenbenen en hamstrings.

Lees hier de volgende update.

Contact

Daadkracht Fysiotherapie Logo vrijstaand